از آفریقا تا قورباغه ده سال راه است. هومن سیدی افریقا را در 89 و قورباغه را در 99 ساخته است اما خمیر مایه هر دو یکیست. این یعنی ده سال است ذهن نویسنده در این فضا گیر کرده . یا ده سال است حرفش نوک زبانش است اما نمیگوید. خیلی دلم میخواهد این قورباغه این بار حرفهای در گلومانده سیدی را تمام و کمال بگوید. خسته شدم از فضای دلگیر و بیرحم بین این جوانان. اینها همه یا عملی اند یا توزیع کننده مواد. رفاقتهاشان به مویی بند است و فقط به لذت بردن در لحظه می-اندیشند، آنهم به هر قیمتی. اینجا کسی شحصیت ندارد. دنیا زشت و کثیف است. بی پولی و بدبختی بیداد میکند و مجوز ورود به هر اقدامیست.
اگر ما دنیای سیدی را اینقدر تاریک و کثیف ساخته ایم که وای برما؛
ولی اگر سیدی ده سال است ایران و جوان ایرانی را در فیلمهایش اینقدر تاریک و خشن و کثیف جلوه میدهد وای بر او.
کاش کسی این دنیا را تمام میکرد. یا ما یا او. دیگر کافیست.
