رازهای زندگی 4

قسمت چهارم

یک لحظه تشریف بیاورید اینجا پشت میز. همین میز خداوندگار عالم را عرض میکنم. عجالتا حضرت پروردگار دست به آب هستند میزشان خالیست. بفرمایید خجالت نکشید: زمین و آسمان از این نما دیدنیتر است.
چه میبینید؟ خارق العاده نیست؟ کرات منظومه شمسی، قمر زمین، اقیانوسها. هر جا را خواستید زوم کنید و تشریف ببرید تا عمق وجودش حتی در سلول سلول ماهیان دریایش. آهان مثلا این مثلث که مشاهده میفرمایید همان باله بالایی بچه کوسه است که چینیان عزیز از کوسه در حالی که زنده است میبرند و آن را در آب رها میکنند و کوسه در آب بخاطر نبود این باله جان میدهد ولی چینیان از این باله در سوپ مخصوصشان استفاده میکنند. غذای گرانی است.
آنطرف هم کوههای سر در ابرکرده، جنگلهای انبوه با همه حیوانات عجیب و غریب و زیبا و نازیبایش. کویرها و عجایبشان . سرزمین های برفی و حیرت انگیزیشان.
تصور کنید خالق همه اینها خودخود شما هستید. میدانم در ید قدرت و علم و تدبیرتان نیست اما تصورش خرج ندارد، فعلا هم صاحبش رفته. شما میز را عاریتی تصاحب کنید، حجم قدرت و علمتان و مخلوقاتتان حیرت انگیز نیست؟ البته که هست، باور نکردنی نیست. خب حالا در یک حرکت اعجاب انگیز دیگر اختیار همه این خلقتتان را یکجا بدهید به یک نفر دیگر. چی؟ حاضر نیستید؟ چرا؟ چون دوستش دارید؟ چون برایش زحمت کشیده اید؟ اینرا دیگر به من حداقل نگویید.
چون کسی لیاقتش را ندارد؟ خب این شد یک حرفی. به معشوقتان چی؟ این اختیار را به او تقدیم میکنید؟ قطعا بله؟ چرا؟ واقعا چرا؟
چون او را بیشتر دوست دارید و برایش هر کاری میکنید؟ باشد به او بدهید ولی معشوقتان باید خیلی سپاسگزار باشد.
خب ببخشید مثل اینکه خدا دارد برمیگردد باید سریع این میز را تخلیه کنیم و برویم. فقط یک چیز در گوشی به شما بگویم. خداوندگار عالم اختیار این همه مخلوق با عظمت و زیبایش را به معشوقش داده، و معشوقش کسی نیست جز شما: وَسَخَّرَ لَکُمْ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مِنْهُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ سوره جاثیه آیه 13
و آنچه در آسمانها و زمین است تمام را مسخر شما گردانید و اینها همه از سوی اوست. در این کار نیز برای مردم با فکرت آیاتی (از قدرت الهی) کاملا پدیدار است.
و سوال آخر : آیا خداوند در اثبات عشقش به شما عمل درخوری انجام داده یا باز دنبال نشانه ای از عشق او به شما باید بود؟